I tu cała treść obrazu mieści się w jego nadpisie. Posłowie jadą konno, mają wprawdzie na nogach rycerskie z ostrogami obuwie, ale z ich jednakowych zupełnie a szerokim kapturem opatrzonych płaszczów oraz wielkich okrągłych kapeluszy na głowie widać, że są duchowni. Każdy z nich trzyma pismo opieczętowane zwykłą papiezką bullą z wyobrażeniem głów SS. Piotra i Pawła, niewłaściwie tylko żółtym pomalowanych kolorem. Bulle bowiem Stolicy Apostolskiej wyciskane są zazwyczaj na ołowiu, i taką jest bez wątpienia bulla kanonizacyi Śtej Jadwigi przechowana dotychczas w Wrocławiu w archiwum prowincyonalnem Szlązkiem. Konie przybrane we wspaniałe rzędy wskazują ważność i uroczystość poselstwa. Jeden z posłów oddaje bullę w ręce ksieni Trzebnickiej, druga zapewne dla arcybiskupa Gnieźnieńskiego przeznaczona.
O wierne a przynajmniej zbliżone do prawdy narysowanie Trzebnickiego kościoła, nie dbał wcale na tym obrazie artysta. Poprawił go nieco w rękopisie Hornigowskim Freytag, którego rysunek zresztą zupełnie z poprzedniego wzięty.
W drukowanej także legendzie obraz ten dosyć podobnie wygląda, tam przecież jednego tylko widać posła i to wysokiego duchownego dostojnika, za którym młodszy duchowny krzyż w ręku trzyma.